Kandelabry i świeczniki stojące dwu- lub wieloramienne, wykonane głównie z metalu szlachetnego, znane były już w starożytności. W końcu XVII wieku popularne dwuramienne, w XVIII trójramienne a w XIX wykonywano też kilkunastoramienne. Świecznik był zbudowany z podstawy, trzonu i najczęściej zdejmowanej nastawy z ramionami. Rokokowe kandelabry charakteryzowały się trzonami w kształcie postaci lub plastycznie uformowanej rośliny a w połowie XIX wieku kariatydy trzymającej nastawę w uniesionych rękach.