Weduta to kompozycja malarską łączącą elementy architektury, jeśli malarz umiejscowił osoby to nazywamy taki obraz: pejzaż miejski ze sztafażem lub weduta ze sztafażem. Terminu takiego używano na oznaczenie weduty, znaczy widoku. Szeroki, rozległy widok miasta obserwowany ze znacznej odległości, często z wyżej położonego miejsca to panorama. Niekiedy weduta łączy się z mariną, jeśli przedstawia fragment portu i zabudowań nadbrzeżnych. Malarza specjalizującego się w widokach miejskich nazywamy wedutystą.
Widok na miasto - Weduta (z włoskiego: widok, panorama) to rodzaj pejzażu, lecz tym razem nie ukazuje on krajobrazu naturalnego, lecz miejski. Służy zatem przedstawieniu kompozycji składającej się z architektury miasta. Gatunek ten rozwinął się najsilniej we Włoszech, a dokładniej w Wenecji obecnej na obrazach Antonio Canalego zw. Canaletto i Francesco Guardiego, ale jego wybitne przykłady znajdziemy też wcześniej, choćby w twórczości Jana Vermeera (widoki Delft). W Polsce w tej kategorii przodował Bernardo Bellotto, również zwany Canaletto. To właśnie między innymi z pomocą jego warszawskich wedut udało się odbudować stolicę po II wojnie światowej.
