Archiwum

Theodor Urtnowski (Toruń 1881-1963 Akwizgran) artysta malarz, grafik. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, studia uzupełniał w Paryżu. Od roku 1910 mieszkał i pracował w Oliwie i Sopocie. Autor przede wszystkim widoków Gdańska i Malborka, malował też dla kościołów i projektował dekoracje teatralne. Tworzył litografie z widokami Gdańska, Malborka, Wisły i szczególnie liczne Motławy z Żurawiem.

Pełne żagle na wzburzonym morzu

Holenderski artysta John Bévort urodził się w Utrechcie 30 listopada 1917 roku. Zmarł w małym miasteczku Schoorl 31 stycznia 1996 roku. Jego pełne imię to Johannes Hubertus Hendrikus Bévort. John Bévort był uczniem słynnego holenderskiego artysty Crisa Agterberga w Art Academy Artibus i G. Nijenhuis. Cris był nauczycielem sztuk przemysłowych. Obaj nauczyciele pochodzili z miasta Utrecht.

Holenderski artysta John Bévort urodził się w Utrechcie 30 listopada 1917 roku. Zmarł w małym miasteczku Schoorl 31 stycznia 1996 roku. Jego pełne imię to Johannes Hubertus Hendrikus Bévort. John Bévort był uczniem słynnego holenderskiego artysty Crisa Agterberga w Art Academy Artibus i G. Nijenhuis. Cris był nauczycielem sztuk przemysłowych. Obaj nauczyciele pochodzili z miasta Utrecht.

Holenderski artysta John Bévort urodził się w Utrechcie 30 listopada 1917 roku. Zmarł w małym miasteczku Schoorl 31 stycznia 1996 roku. Jego pełne imię to Johannes Hubertus Hendrikus Bévort. John Bévort był uczniem słynnego holenderskiego artysty Crisa Agterberga w Art Academy Artibus i G. Nijenhuis. Cris był nauczycielem sztuk przemysłowych. Obaj nauczyciele pochodzili z miasta Utrecht.

Technika szpachlowa mistrza

Holenderski artysta John Bévort urodził się w Utrechcie 30 listopada 1917 roku. Zmarł w małym miasteczku Schoorl 31 stycznia 1996 roku. Jego pełne imię to Johannes Hubertus Hendrikus Bévort. John Bévort był uczniem słynnego holenderskiego artysty Crisa Agterberga w Art Academy Artibus i G. Nijenhuis. Cris był nauczycielem sztuk przemysłowych. Obaj nauczyciele pochodzili z miasta Utrecht.

Wyjątkowe kwiaty, stary obraz olejny malowany na płótnie. Niezwykle piękna, klasyczna martwa natura, która ukazuje zachwycające polne kwiaty w pękatym wazonie. Wyśmienita paleta kolorystyczna oraz znakomite, finezyjne światłocienie niebywale sugestywnie oddają żywotność roślin. Obraz cechuje świetna technika malarska, struktura farby wyczuwalna pod palcami.

Gerhard Dickmeis (1918-1978): malarz niemiecki; studiował w Düsseldorfie. Malował pejzaże miejskie, portrety, martwe natury i – przede wszystkim – nie pozbawione humoru sceny rodzajowe o motywach i tematach chętnie podejmowanych przez wielu artystów niemieckich (Pijący wino, Gracze w karty, Cyganie i muzykanci, Próba wina itp).

Helmut Kips urodzonych w dniu 06 sierpnia 1937 w Krefeld. Był samoukiem, już w młodym wieku jego zdolności i talent do malowania odkrywany był na licznych wystawach. Jego troska, bezpośrednie odwzorowanie natury jest wyrazem jego estetyki i technologii, klasycznego stabilności, która stawia element atmosferyczny na pierwszy plan. Wyjazdy studyjnego : północnyych Niemczech, Holandii, Belgii, Włoszech, Szwajcarii i Portugalii. Wystawy w renomowanych galeriach w kraju i za granicą.

Polecamy malarstwo niemieckich malarzy, byli oni wyśmienitymi obserwatorami natury będącej dla nich inspiracją, fascynowało ich ostre światło wschodu. Otoczenie alpejskich gór było odejściem od schematów i zamykania wszystkiego w idealnych kształtach. Malarze próbowali uchwycić świat za pomocą duszy i uczuć. Ich obrazy pełne są pasji i dramaturgii. Człowiek oglądając obrazy z okresu powojennego jest pod wrażeniem ekspresji, jaką potrafili wyrazić w gęstwinie niezliczonych krajobrazów przedstawionych na płótnie.

Jak wiadomo światło to jeden z ważniejszych bodźców wpływających na nasz odbiór przestrzeni, nie powinniśmy zatem zapominać o prawidłowym oświetleniu pomieszczeń. Właściwie zaprojektowane pozwala podkreślić piękno wnętrz i ukryć ich niedoskonałości, porządkuje przestrzeń i wyodrębnia w niej strefy użytkowe, buduje nastrój i indywidualny klimat.

Lampy niejednokrotnie wykonywane były na indywidualne zamówienie z bardzo drogich materiałów. Wartość artystyczna i jakość materiałów użytych do wykonania konkretnej lampy uzależniona była przede wszystkim od zasobności finansowej odbiorcy.

Baletnica w sali Rokoko

Heinz Ludwig Münnich, ur. 1921 Chemnitz - 1978 Starnberg, syn znanego malarza Hansa Münnicha, pierwsze zajęcia u ojca, dalsze studia w Dreźnie i Luksemburgu, odbywał podróże studyjne do Francji, Włoch, Szwajcarii, Grecji, Austrii. Od 1944 wolny strzelec, tzw. wystawy "Haus der Kunst" w Monachium, działający w Chemnitz, później w Ingolstadt nad Dunajem, znany z impresjonistycznych pejzaży, oraz baletnic. Znany jest zarówno ze swojego realizmu w przedstawianiu Alp Szwajcarskich, jak i z późniejszych obrazów pół abstrakcyjnych. Dziś nazwisko Münnicha jest bardzo dobrze znane wśród znawców sztuki i kolekcjonerów. Większość kolekcjonerów zna jego ze skrótu imienia i nazwiska „HEMA”. Zyskał duże uznanie w całej Europie za swoje niezwykłe obrazy wykonane z użyciem noży szpachlowych. Dużą skalę odbiorców przyniosły mu obrazy przedstawiające baletnice tańczące w pałacowych barokowych salach, które zaczął malować po pobycie w zamku Fischbach. Żył i tworzył do 1978 roku.

Kim był i jaki wkład dla sztuki europejskiej wniósł Rembrandt van Rijn nikomu nie trzeba mówić. Znamy jego liczne dzieła… Ale czy na pewno można im przypisać autorstwo holenderskiego artysty? Okazuje się, że nie jest to takie proste. Przez dziesiątki lat zmieniano atrybucje dzieł Rembrandtowi, by potem znowu stwierdzić, że dane dzieło nie zostało wykonane ręką sławnego malarza. W celu systematyzowania i weryfikowania tej wiedzy powstał Rembrandt Research Project, którego zadaniem jest analiza prac znanego Holendra.

Malarze baroku podejmowali najczęściej tematykę religijną, mitologiczną, alegoryczną, historyczną i portretową. Dynamika barokowych obrazów realizowała się również na płaszczyźnie kolorystyki i oświetlenia, zaczęto bowiem operować kontrastową, żywą paletą barw, dzięki czemu dzieła zyskały na wyrazistości i dosadności. Wielkim osiągnięciem tej epoki było wprowadzenie nowatorskiego światłocienia, który umożliwił dokładniejszą ekspozycję najważniejszych elementów kompozycji i ukrycie w półmroku tych o mniejszej wadze. Płótno sygnowane, prawa strona - monogram. 

Bardzo duży stary olej namalowany na płótnie. Wspaniale oddana plastyczność postaci, subtelne niuanse barwne oraz delikatnie prowadzone linie pędzla są znamienne dla tego zachwycającego malowidła. Wyśmienita gra światłocieni wydobywa efekt głębi z drugiego planu. Obraz jest ciężki i solidny. Powierzchnię malatury pokrywa warstwa werniksu. Oprawę obrazu stanowi przestrzenna, gruba XiXw. rama wykonana z drewna. Złoconą ramę ozdabiają liczne kunsztowne sztukaterie. W rzeczywistości obraz jest o wiele piękniejszy niż na zdjęciach. Polecamy do dużego wnętrza!

Zegary z fabryki Marti nagradzane były wieloma medalami na wystawach w Paryżu, (złoty medal w 1841, 1851 i 1852 roku). W 1863 roku fabryka S.Marti & Cie rozpoczęła współpracę z Japy Freres & Cie A. Roux & Cie ( dawniej Vincenti & Cie), a Emile Louis Japy został w roku 1870 dyrektorem i głównym udziałowcem w fabryce S. Marti. Znane są ponadto medale za osiągnięcia w dziedzinie nowych rozwiązań w dziedzinie zegarmistrzostwa takie jak - medal jakości z 1855 roku, Medaille de Bronze z 1860 roku, Medaille d'Argent ((1889), Medaillr d'Or (1900), Grand Prix, Paris 1931.

Gottfried Freyer, urodzony w 1945 roku w Turyngii, jest niemieckim pejzażystą. Po ukończeniu college'u Freyer intensywnie poświęcił się nauce w szkole artystycznej w Düsseldorfie. Swoją pasję do malarstwa uzupełnił wyjazdami studyjnymi do Anglii, Włoch, Belgii i Holandii. Freyer oddał się całkowicie romantycznemu realizmowi. Jego sposób odkrywania natury i wyczarowywania jej na płótnie zawsze fascynuje widza jego prac. Freyer może swobodnie wyrażać swoje uczucia, dzięki czemu do swoich prac wprowadza delikatne kompozycje kolorystyczne. Jego obrazy mówią o empatii i namiętnej miłości do krajobrazu, wyczuwalna jest chęć jak najlepszego, miękkiego wyrazu. Freyer mógł zintensyfikować wszystkie te skłonności jako uczeń malarza Gintera Königa (* 1926) w latach 1970-1973. Kupujesz teraz oryginalny obraz olejny tego eksperta!

Ukończył Drezdeńską Szkołę Sztuki i Rzemiosła. W roku 1938 przeniósł się do Berlina, gdzie działał jako niezależny artysta. Malował głównie romantyczne krajobrazy z postaciami w tle. Jego zimowe krajobrazy osiągnęły szczyt popularności, zyskały sławę ze stylem malarzy w Dusseldorfie i Monachium na równi jak malarze w XIX wieku.

Malarz pejzażysta Heinrich Berger uczęszczał do szkoły malarstwa v. Beslmüller i Max Cordier, a następnie zaawansowane szkolenie w Akademii w Monachium. Wystawy w Haus der Kunst, Lenbach-Haus, Maximilianeum, w galerii Baudenbach oraz w Monachijskim Stowarzyszeniu Sztuki. Był członkiem Monachijskiego Towarzystwa Artystycznego (1928), Towarzystwa Artystów (1932), Izby Sztuk Pięknych Rzeszy, a po 1945 roku Towarzystwa Opieki nad Artystami Plastyków i Związku Zawodowego Artystów. Przejęcia przez monachijski urząd kultury (1929-37), Amerika-Haus i inne instytucje publiczne.

Ingfried Paul Henze-Morro był niemieckim malarzem najbardziej znanym z neoimpresjonistycznych przedstawień martwych kwiatów, aktów i krajobrazów. Wykonane z grubymi śladami noża paletowego prace Henze-Morro wykorzystywały objętość farby do tworzenia form i światła. Urodził się w 1925 r. W Lipsku w Niemczech. Przed wybuchem II wojny światowej studiował w Leipzig Art Academy. Podczas wojny artysta służył w nazistowskim Wehrmachcie, a następnie został schwytany jako jeniec wojenny. Po uwolnieniu Henze-Morro studiował w Akademii Sztuki w Monachium, zanim wyruszył w podróż po świecie. Artysta zmarł w Monachium w Niemczech w 1972 roku.